Dag 3 – 30 maart Van Wilmington naar Springfield Illinois

Na een goede nacht slapen zijn we al weer vroeg wakker. Even na achten rijden we de camping af en om half negen staan we in Wilminton. Daar wandelen we naar het eerste Route66-icoon: de Gemini Giant voor de diner de Launching Pad.

Langs de hele route staan verschillende van die grote beelden. Ze zijn er in de zestiger jaren neergezet om klanten te trekken voor de plaatselijke neringdoenden.
En zo gaan we dan op weg langs de oude route, die grotendeels parallel aan de spoorbaan loopt. Ook Interstate 55 is nooit ver weg.  De oude, historische route 66 blijkt op veel plaatsen goed te staan aangegeven. Dat oude tracé kwam door de dorpen en stadjes, al kwamen er ook vroeger al gauw omleidingen om die plaatsen heen. We passeren oude tankstations in Dwight en Odell en drinken koffie in een Route66 familierestaurant.

Er moet een tijd geweest  zijn dat het zo druk was op de route, dat men besloot er een vierbaansweg van te maken. Op veel plaatsen zijn twee van de vier banen buiten gebruik gesteld. Ze zijn of opgegaan  in de Inerstate 55, of ze liggen er nog wel maar zijn al decennia niet meer onderhouden. Het gras groeit dan wel tussen de oude betonplaten.

Hoogtepunt van de dag is wel Pontiac, waar we het Route66 museum bezoeken. Zowel in dit museum, als bij een van de gerestaureerde tankstations treffen we enthousiaste mannen, die bezig zijn met opknappen van bezienswaardigheden en graag vertellen over de route en de mensen die er bij hoorden. In Pontiac is men trots op de auto en oude schoolbus van de schilder Bob Waldmire, die zijn leven lang als hippie in die voertuigen langs route66 trok. Hij maakte onder andere enkele van de muurschilderingen, die hier zijn te bewonderen.

We rijden verder naar McLean (enorm truckersrestaurant) en Atlanta. Hier staat weer zo’n grote reklame-pop; ditmaal met een hotdog.

Het landschap met zijn kale maisvelden is best saai maar de plaatsjes met hun houten huizen en soms karakteristieke hoofdstraten  maken veel goed.

In Lincoln volgen we de oude route, dwars door de stad maar hierdoor missen we wel de iconen van een grote wagen met Lincoln erop en het restaurant The Mill.
Steeds een stukje rijden en dan weer stoppen om foto’s te maken kost veel tijd, zo blijkt. Rond 5 uur zijn we in Springfield, waar we even ten zuiden van de stad een open camping vinden. Morgen (Paaszondag) bekijken we de stad.