St. Louis
wordt/werd de ‘gateway to the west’ genoemd. Gelegen bij het punt waar de rivieren Mississippi en Missouri bij
elkaar komen, was de stad in de 19e eeuw een belangrijke plaats van
waaruit pioniers de trek naar het Westen begonnen. Als symbool van die functie
werd in 1964 de Gateway Arch gebouwd. Natuurlijk willen we dit herkenningspunt
van dichtbij zien. Het betekent in de vroege morgen een fikse wandeling van zo’n
drie kwartier van de camping naar de rivier. De 1,2 mijl van de campingbaas
lijken wat optimistisch geschat. Ter plekke gaan we met het trammetje, dat in
de binnenkant van de boog loopt in zo’n vier minuten naar boven. De cabine ziet
er uit als een soort ei en voelt wat claustrofobisch aan maar het uitzicht
boven over de rivier en over de stad vergoedt veel. Weer beneden lopen we nog
wat rond en wandelen weer terug naar de camping.
Rond 12
uur rijdt de camper de camping af. We rijden terug naar de I-270 en wagen nu
een poging om aan de Missourikant de Old Chain of Rocks Bridge te bekijken. Aan
deze kant is de brug echter afgesloten; zo goed mogelijk maken we toch wat foto’s.
Daarna staat de tweede Route66-attractie in St. Louis op het programma: Ted
Drewes Frozen Custard, aan de andere kant van de stad. Tom-Tom brengt ons er
feilloos.
Daarna is het niet ver naar de I-44 naar het Westen. Geheel volgens
de aanwijzingen van de ‘Here it is map’ pikken we bij exit 261 het oude tracé
van de route 66 weer op. De route slingert zich hier beurtelings langs de
Noord- of Zuidzijde van de Interstate 44. Er zijn hier minder herinneringen aan
de oude weg te zien.
In Cuba stoppen we even bij het oude Wagon Wheel Motel en het nabij gelegen Barbecue-restaurant. In
het stadje zijn ook weer mooie muurschilderingen te zien. Een bijzondere is die
van een oude garage.: het gebouw is weg. Alleen een muur met daarop de
voorstelling van het oude bedrijf staat nog fier overeind. Iets verderop
passeren we een enorme schommelstoel, die als aandachtspunt dient voor de
bijbehorende winkel.
![]() |
Zie een kleine Job bij een grote stoel |
Vlakbij
vinden we aan de overkant van de I-44 een kleine camping: Ladybug RV Park,
geleid door een uiterst vriendelijk echtpaar.
Het valt
ons al deze dagen al op: alle mensen die we ontmoeten zijn uiterst vriendelijk
en behulpzaam en allemaal blij met een praatje. Als ze horen dat we route 66 rijden,
staan ze ongevraagd al klaar met tips en folders.