Dag 7 - 3 april Van Carthege ( Missouri) via Kansas naar Tulsa (Oklahoma)

Je hebt verzamelaars en verzamelaars en als je veel geld hebt, kun je veel verzamelen. Dat geldt zeker voor de miljonair, die, niet ver van Carthege, op een stuk land een compleet dorp bij elkaar bracht.

Red Oak II bestaat uit een collectie huisjes, winkeltjes en een kerk. In een hang naar nostalgie naar het simpele leven in een klein dorp op het Amerikaanse platteland uit zijn kinderjaren, kocht hij gebouwen uit zijn geboortedorp Red Oak en verplaatste ze naar zijn land bij Carthage, 23 mijl verderop. De kippen scharrelen er tussen de auto’s, de hond loopt met je mee en het geheel ademt de sfeer van Ot en Sien of, beter nog misschien, Donald Duck in de vijftiger jaren. We kijken weer ons ogen uit.





We blijven in die jaren-50 sfeer, als we aan de rand van Carthage een ouderwetse drive-in bioscoop passeren. In de weekeinden kun je er nog steeds, heel romantisch, knus in de auto naar films kijken. Paradise by the dashboardlight!




Het 50-jaren gevoel wordt compleet als we in Avilla in een diner koffie met een centimeter dikke pancake nuttigen. Zwart-wit geblokte tegels op de vloer, formica tafeltjes, stoeltjes met rood skai, het kan niet op.




Kort daarop laten we Missouri achter ons en rijden we 13 mijl door een hoekje van Kansas. We komen door het mijnstadje Galena en passeren het benzinestation van 4 Women on the Road en rijden door de hoofdstraat. 




De route voert nog door Riverton en Baxter Springs en
dan zijn we Kansas al weer door en in de vierde staat: Oklahoma.

In het plaatsje Commerce rijden we zo tegen een ouderwet ijstentje op, compleet met raam voor de drive-in.  Voor 2 hele dollars hebben we ieder een ijsje; wel met het verzoek onze naam in een bezoekersschrift te schrijven. Dat soort gastenboeken komen we steeds tegen.



 Miami in Oklahoma heeft een mooie hoofdstraat en een prachtig theater maar we willen een beetje opschieten en rijden door. Wel houden we een korte fotostop bij het reclamebord  van het Kuku-drive-in restaurant, het laatste van een vroegere keten.


De verzameling Pacards in Afton laten we door tijdgebrek (jammer, jammer) ook achter ons maar wel stoppen we in Foyil bij de grootste totempaal. Ene Ed Galloway bouwde het bijna dertig meter hoge gevaarte tussen 1937 en 1948 en versierde het met allerlei reliëfs en motieven.



Na nog twee fotostops bij een oude brug  en bij de Blue Whale in Catoosa zoeken we een camping. We belanden op het Mingo RV Park in Tulsa, niet ver van de route.



Volgens de boeken hebben we nu 1262 kilometer van de officiële route afgelegd. Nog  2770 te gaan in de komende dertien dagen.




Printfriendly