De storm lijkt te zijn gaan liggen
en met prachtig weer rijden we richting het spookstadje Galico. We passeren
onderweg nog het Bagdad Café, bekend van een gelijknamige film.
Voor Galico
moeten we een kleine omweg maken en bij
de afrit van de I-15 naar dit spookstadje staat de diner/restaurant Peggy Sue.
Toegegeven, niet aan Route66 maar de bar, de in groen en roze geklede serveersters en de gehele aankleding roepen wel het bij Route66 horende 50-er/60-er jaren gevoel op. We drinken er koffie met weer een stuk pie (alleen koffie nemen vinden de serveersters wel erg kaal, is ons eerder al opgevallen. Hetzelfde geldt voor Apple-pie zonder ijs, zo stelt de vrolijke serveerster vandaag). Ook zonder ijs is en blijft onze bestelling zeer bescheiden, vergeleken met de enorme borden ontbijt of hamburger (het is 10.00 uur in de ochtend), die andere gasten naar binnen werken.
Toegegeven, niet aan Route66 maar de bar, de in groen en roze geklede serveersters en de gehele aankleding roepen wel het bij Route66 horende 50-er/60-er jaren gevoel op. We drinken er koffie met weer een stuk pie (alleen koffie nemen vinden de serveersters wel erg kaal, is ons eerder al opgevallen. Hetzelfde geldt voor Apple-pie zonder ijs, zo stelt de vrolijke serveerster vandaag). Ook zonder ijs is en blijft onze bestelling zeer bescheiden, vergeleken met de enorme borden ontbijt of hamburger (het is 10.00 uur in de ochtend), die andere gasten naar binnen werken.
Het restaurant heeft trouwens ook
een van de leukste giftshops, die we deze reis zijn tegengekomen.
Het een paar mijl verderop gelegen
Galico blijkt een soort mini-Disneyland maar dan zonder Disneyfiguren. Het
stadje bestaat eigenlijk alleen uit winkeltjes maar laat de Amerikanen, die
hier met hun kinderen duidelijk voor een dagje-uit komen, (en ons) zien hoe zo’n
Western- en goudmijnstadje er 100 jaar geleden uit zag.
Na een paar uur houden
we het voor gezien en rijden via Barstow via de historische Route66 naar
Victorville. Helaas is het Route66 museum daar op zondag gesloten.
Veel van het Route66-gevoel is vandaag
langs de route niet meer terug te vinden, al zien we nog een enkel uithangbord,
een paar leuke winkeltjes en is de ‘Bottle Tree Ranch’ met zijn kunstwerken van
flessen ook wel een kleine stop waard.
Er was een tijd dat benzine nog geen 19 cent per gallon (3,5 liter) kostte. |
Na Victorville gaat de route een
flink stuk via de Interstate met nog een kort tracé echt oude Route66,. Daarbij
rijden we n.b. een stuk langs/in de San Andreas Breuk, terwijl de snelweg ver
boven ons verder gaat.
Hierna brengt de Interstate ons met hulp van Tom-Tom naar het San Bernardino RV Park in San Bernardino. Het is een echte stadscamping, net als die van gisteren en eergisteren. Dat betekent een plaats met beton en gravel, waar campers en caravans keurig in het gelid staan opgesteld. De meeste staan hier voor vast, tegen een week- of maandtarief. Onze indruk is, dat mensen er deels wonen, deels er doordeweeks bivakkeren voor werk en in het weekeinde naar huis gaan. Het is keurig maar mensen wonen hier niet uit weelde, dat is wel duidelijk.
Hierna brengt de Interstate ons met hulp van Tom-Tom naar het San Bernardino RV Park in San Bernardino. Het is een echte stadscamping, net als die van gisteren en eergisteren. Dat betekent een plaats met beton en gravel, waar campers en caravans keurig in het gelid staan opgesteld. De meeste staan hier voor vast, tegen een week- of maandtarief. Onze indruk is, dat mensen er deels wonen, deels er doordeweeks bivakkeren voor werk en in het weekeinde naar huis gaan. Het is keurig maar mensen wonen hier niet uit weelde, dat is wel duidelijk.
San Bernardino behoort tot de
voorsteden van Los Angeles en ligt op 3912 kilometer van Chicago. Nog 126
kilometer naar Santa Monica.